نامه ۶۳ : یه خبر خوب ؟

سلام پسر عزیزم  

مدتهاست که هیچ خبر خوبی به گوش نمیرسه . اخبار ما پر از دروغ های باور نکردنی و اخبار اونور آبی ها پر از اتفاقات ترسناکه . انگار قرار نیست هیچ اتفاق خوبی توی این کشور بیفته .  

داریم به سرعت به سمت کره شمالی شدن پیش میریم و وضعیت اقتصادیمون دقیقا مثل عراق بعد از جنگ کویت شده . یعنی نفت در برابر غذا . زندگی خیلی سخت شده پسرم . 

با خودم فکر میکنم واقعا تو این شرایط اومدن تو خودخواهی ما نبود ؟ بعد یاد روزای جنگ و موشکباران تهران میفتم . روزایی که همه چیز نایاب و کوپنی بود . روزایی که آژیر قرمز زوزه میکشید و هر روز شهید سوغاتی میاوردن . امنیت جانی ٬ وضعیت معیشت مردم ٬ اوضاع اقتصاد و اشتغال و بالاخره همه چیز به مراتب از امروز بدتر بود و سخت تر اما من که یه پسر کوچولو بودم اصلا متوجه نمیشدم . نمیدونم شاید پدر و مادرهای ما خیلی بیخیال بودند . شاید ما خیلی پر توقع هستیم و داریم زیادی بزرگش میکنیم .  

تنها چیزی که دلگرمم میکنه اینه که تو هم وقتی بدنیا بیای متوجه سختی ها نمیشی و اینشالا تا روزی که که انقدر بزرگ بشی که متوجه بشی شرائط هم تغییر کرده باشه . 

چقدر دلم لک زده برای یه خبر خوب