نامه ۲۱ : یارانه تمشکی- زرشکی

سلام تمشک کوچولو ! 

دیروز نه پریروز چراغ بنزین ماشین روشن شده بود و من در به در دنبال یه عابر بانک می گشتم تا پول بردارم . تمام عابر بانک ها یا خراب بودند و پول نداشتند یا اینکه بیست - سی نفر ایستاده بودند  توی صف . دلیلش این بود که یارانه ها رو ریخته بودند .

البه تو کوچیکتر از اون هستی که معنی و مفهوم یارانه رو بفهمی حق هم داری . ماها که بزرگ هستیم هم هنوز نفهمیدیم چه کلاهی سرمون رفته ... 

ماجراش طولانیه 

کشور ما یه رئیس داره به نام آقا محمود که عجیب انسان محبوبیه 

نمی خوام ناراحتت کنم ولی به امید خدا وقتی تو بدنیا بیای دوران ریاست آقا محمود تموم شده 

هرچند تو سعادت این رو نداشتی که دوران آقا محمود رو درک بکنی ولی مطمئنم تا آخر عمرت اثرات و برکات این هشت سال ریاست رو درک خواهی کرد . 

یکی از نقاط روشن کارنامه هشت ساله آقا محمود یک طرح بود به نام هدفمندی یارانه ها 

قرار بود سوبسید کلیه کالاهای اساسی حذف بشه و در عوض نفری ۴۵ هزار تومن به مردم پول دستی بده ... طرحی تو مایه های تقسیم غنایم و بخشیدن بیت المال در زمان صدر اسلام 

ماجرا به اونجا رسید که سوبسید ها حذف شدند و تورم چند برابر شد و گرونی کمر مردم ضعیف رو شکست و اون پول نه تنها صرف تولید و صنعت و سرمایه گذاری زیر بنایی نشد بلکه بخاطر کل کل با قلدر های دنیا صرف اهداف نظامی و برادرهای مسلمون تحت اشغال و انرژی صلح آمیز هسته ای شد و حالا هم برای پرداخت همون چهل و پنج هزار تومن هزار تا شکلک در میارن و پولش رو از خود مردم با فروش دلار دولتی توی بازار سیاه بدست میارن... 

سرت رو درد نیارم تمشک جان بابا ! 

توی این هشت سال مملکت ما قدر هشتاد سال دنده عقب رفت . 

داشتم می گفتم . معطل پیدا کردن یه عابر بانک بودم که یهو یادم افتاد وقتی تو بدنیا بیای ما یه یارانه بیشتر می گیریم . یعنی چهل و پنج هزار تومن و انقدر خوشحال شدم که عصبانیتم یادم رفت . می بینی تمشک کوچولو ؟ 

ما همچی مردمی هستیم . ماشالا همه کارشناس همه ادعا  

ولی موقع کار و عمل هیچ اتفاقی نمیفته 

ترجیح میدیم بشینیم خونه و یارانه بگیریم و غر بزنیم ... 

امیدوارم وقتی بزرگ شدی غصه هرچی رو میخوری ٬ غصه مملکتت رو نخوری ...  

امیدوارم اصلا غصه نخوری 

هرچند که محاله ...