مثل مهتابی وقتی دارد خاموش می شود

باران می آید مانی جان

از عصر با کیامهر مشغول بازی و شیطنت بودی و حالا که کیامهر رفته است لجبازی می کنی

مدام گوشی مرا می گیری و می خواهی با جینجر بازی کنی

گوشی را می گیرم می روی فلش را میزنی به دی وی دی تا بیبی انیشتین تماشا کنی

تلوزیون را خاموش می کنم خودت را می کوبی به زمین و جیغ می کشی

با مامان تو را می گذاریم لای پتو و تاب تاب عباسی می کنیم

چشمهایت سنگین می شود

ما کمر درد می گیریم

زمین که می گذاریمت دوباره جیغ می کشی

باران می آید مانی جان

تو را بغل می کنم

مثل کوالا می چسبی به من

گردنت را می چسبانی به گردنم

توی گوشت می خوانم :

" لالا مانی

خوشگله مانی چشماشون می بنده

ولی بازم می خنده "

شل می شوی

دستهایت آرام آرام از دور گردنم پایین می افتد

آرام تو را می گذارم روی تخت

صورت به صورت هم می خوابیم

توی تاریکی نمی بینم که خوابی یا بیدار

سرت را گذاشته ای روی بازوی چپم

لبم را می گذارم روی پیشانی خیست

چانه ام مماس شده با مژه های تو

هر چند ثانیه پلک می زنی و من برایت لالایی می خوانم :

"لالا لالا

مانی جون آقا

بغل بابا

انگاری خوابیده

چه خواب خوبی دیده "

پلک هایت را تند تند باز و بسته می کنی و چانه ام قلقلک می آید

درست مثل مهتابی که قبل از خاموش شدن تند تند چشمک می زند

و بعد خوابت می برد

باران می آید مانی جان

صدایش مثل لالایی قشنگ است

قطر هایش می کوبند به شیشه اتاق

و سرمای پشت شیشه

و خنکای روتختی

داغی نفس های تو

تنم را مور مور می کند از کیف و لذت

به این فکر می کنم که باران باشد و تو هم در بغل من باشی

و صدای خر و پف کودکانه ات توی گوشم باشد

و بوی بهشتی دهانت توی دماغم

هیچ غصه ای روی زمین ندارد

این خوشبخت ترین بابای دنیا

بهشت من نه حوری می خواهد نه چشمه عسل روان

نه درخت های سر به فلک کشیده و نه فواکه آبدار

بهشت من همینجا روی زمین است

بهشت من همینجاست

وقتی تو باشی

و باران ...