نامه ۱۰۰ : بهشت همونجاست که تو قدم بذاری

همسر عزیزم سلام

یادته ؟ اون شبایی که من دانشجو بودم و تو یه دختر مدرسه ای ؟ که تا دیروقت با هم تلفنی حرف میزدیم و برای فرداهامون رویا می بافتیم ؟

یادته آرزو داشتیم ماشین بخریم ؟ خونه بخریم ؟ سفر بریم ؟ بچه بیاریم ؟ با هم پیر بشیم ؟

یادته برات رضا صادقی میخوندم ؟

بده دستاتو به دستم        تا با هم کلبه بسازیم
کلبه ای پر از من و تو        از من و تو ما بسازیم

کلبه ای اندازه ی عشق   باغچه ای و حوض و گلدون

سر تو باشه رو شونم      مثل لیلا، مثل مجنون

تو بشی مادر گلها
من بشم بابای بارون

یادته عزیزم ؟

حالا ما همه این چیزا رو با هم داریم و تا چند وقت دیگه پسرمون هم بدنیا میاد .همه اون رویاهای قشنگ با تو و به خاطر تو برام واقعی شدند .همه اون آرزوها برآورده شدند چون تو رو داشتم . من در کنار تو و به خاطر بودن تو مرد شدم ،بزرگ شدم ، بابا شدم و میخوام در کنار تو پیر بشم .
امروز روز توئه . روز زن . روز مادر
بهشت زیر پای شماست و من تا وقتی کنار تو باشم انگار رو زمین بهشت قدم میزنم .

روزت مبارک مامان بارون ...