نامه ۵۶ : غصه نخور آدم باش

سلام گل پسر بابا 

صبح ها که از خونه بیرون میام هوا تاریکه و غروب هم که به خونه بر می گردم باز هوا تاریکه  

قدیما به این می گفتن ( از بوق سگ ) یا نمیدونم (تا بوق سگ ) شایدم از بوق تا بوق 

اینا رو نگفتم که منت سرت بذارم . میخواستم  بگم که زمستونها ما کارمندا روز رو نمی بینیم .  

اصلا بی خیال شو . یادم نیست چی می خواستم بگم . فراموشش کن . 

دیروز داشتم به این فکر می کردم که اگر تو از این بچه های بی احساس بشی من حالم گرفته میشه و اصلا آبم باهات تو یه جوب نمیره . از این بچه هایی که از همون بچگی وقتی چند ساعت از بابا و مامانشون جدا میمونن عین خیالشون نیست و اصلا دلتنگی نمی کنن . از همونا که وقتی بزرگ میشن به بهونه درس و دانشگاه میرن یه کشور خارجی و دیگه برنمیگردن یا چند ماه تو شهرستان میمونن و یه زنگ به بابا و مامانشون نمیزنن و وقتی زدواج میکنن سال به سل به پدر و مادرشون سر نمیزنن و حالشون رو نمیپرسن . از همون بچه های بی احساس که وقتی پدربزرگ و مادربزرگ می میرن عین خیالشون نیست و گریه نمیکنن و دیگه هیچ وقت به یادشون نمیفتن . آخه میدونی ؟ دیروز تو راه برگشتن به خونه دیدن یه پیرزن کنار خیابون منو به یاد خانوم جون انداخت و یک دل سیر گریه کردم اونم بعد از اینهمه سال .  

نمیدونم به عنوان یه بابا که دوست داره بهترین بابای دنیا باشه چه آرزویی برات بکنم ؟ 

این که احساساتی باشی و تا روزی که نفس می کشی غصه چیزا و کسایی رو بخوری که شاید به تو اصلا مربوط نباشند و از درد دیگران دردت بیاد .... یا اینکه آدم بی احساسی باشی و راحت زندگیتو بکنی و کاری به کار دیگران نداشته باشی ؟ 

شاید اینطور زندگی راحت تری داشته باشی و یه بابای خوب باید آرزوی زندگی راحتی برای بچه اش داشته باشه اما پسر عزیزم ... گل پسر قشنگ بابا .... آدمای بی احساس و آدمای بی درد اصلا آدم نیستن . 

امیدوارم احساساتت زیاد و دردهات کم باشه 

امیدوارم پسر گلم غصه نخوره ولی آدم باشه